Seorang Guru sedang bertanyakan kepada murid-murid tahun 5 Bistari mengenai cita-cita...
Cikgu Siti: Selamat pagi murid-murid, hari ini Cikgu hendak bertanya kepada murid-murid semua tentang apa cita-cita kamu apabila dewasa kelak?. Baiklah kita mulakan dengan Samad dahulu. O.K samad boleh beritahu Cikgu dan rakan-rakan apa cita-cita kamu.
Samad:Nak jadi Doktor Cikgu.
Cikgu Siti: Bagus, kenapa nak jadi Doktor Samad?.
Samad: Sebab boleh ubatkan orang sakit Cikgu.
Cikgu Siti: Bagus, awak pula Faizal?.
Faizal: Angkasawan Cikgu. Jawab Faizal dengan muka bangganya.
Cikgu Siti: Bagus Faizal, boleh Cikgu tahu kenapa nak jadi Angkasawan?.
Faizal: Sebab boleh bekerja sambil melancong ke angkasa lepas Cikgu.
Cikgu Siti: Bagus Faizal. O.K cita-cita awak apa pula Aini?.
Aini: Guru, Cikgu...macam Cikgu Siti. Boleh ajar orang jadik pandai...
Cikgu Siti: Em..bagus..bagus..balas Cikgu Siti dengan riaksi penuh bangga. Kamu pula Khalid?.
Khalid: Saya hendak jadi ahli perniagaan Cikgu. nak kumpul duit banyak-banyak..
Cikgu Siti: Oh..ye..ke..nak jadi macam ayah awak juga ye?. Balas Cikgu Siti kepada anak murid yang juga anak kepada seorang usahawan berjaya.
Cikgu Siti: Milah...apa cita-cita awak..nak jadi orang kaya juga ke... . Gurau Cikgu Siti kepada anak muridnya.
Milah: Ya.. Cikgu, saya nak jadi orang kaya juga Cikgu. Cita-cita saya nak kerja goyang kaki dapat duit Cikgu. Jawab Milah dengan penuh keyakinan tapi teragak-agak.
Cikgu Siti: Mana ada orang kerja goyang kaki dapat duit Milah. Jawab Cikgu siti dengan perasaan pelik.
Milah: Ada Cikgu, macam ibu saya...hari-hari goyang kaki dapat duit. Pantas sahaja jawab Milah dengan rasa bangga.
Cikgu Siti: Boleh ke macam tu Milah, Ibu awak kerja apa?. Berkerut dahi Cikgu Siti kerana cuba meneka pekerjaan Ibu Milah.
Milah: Tukang jahit Cikgu, saya hendak jadi tukang jahit pakaian bila besar nanti Cikgu.
Cikgu Siti: Milah..Milah..kecil-kecil dah pandai loyar buruk..dengan cikgu ye.. . Gomel Cikgu Siti dalam hati sambil tersenyum manis lantas menganggukkan kepala tanda setuju dengan cita-cita Milah.
No comments:
Post a Comment